Sa tuwing babanggitin ang salitang kasakiman, agad na pumapasok sa isip natin ang mga politiko, opisyal ng gobyerno, o mga negosyanteng gahaman sa salapi. Ngunit kung tutuusin, ang kasakiman ay hindi lamang sakit ng iilan—isa itong sugat na bumabalot sa buong lipunan, maging sa ating pang-araw-araw na buhay. Mula sa maliliit na pandaraya sa trabaho, hanggang sa pagnanais na laging mas marami kaysa sa kapwa, makikita ang ugat ng kasamaan na binanggit ni Apostol Pablo: “Sapagkat ang pag-ibig sa salapi ay ugat ng lahat ng uri ng kasamaan” (1 Timoteo 6:10).

Ngunit bilang mga mananampalataya, hindi tayo tinawag upang makisabay sa agos ng kasakiman. Tayo’y tinawag upang maging asin at ilaw ng sanlibutan (Mateo 5:13–16). Ang ating pananampalataya ay hindi lamang dapat nananatili sa apat na sulok ng simbahan—dapat itong makita sa ating mga gawa, sa ating pananalita, at sa ating pakikitungo sa kapwa.

Sa pulpito, tungkulin ng mga lingkod ng Diyos na ipangaral ang malinaw na mensahe laban sa kasakiman. Hindi dapat ikahiya ang pagtuturo ng tamang pamumuhay, sapagkat kung mananahimik ang simbahan, sino pa ang magsasalita laban sa katiwalian at maling gawain? Dapat ding makita ang halimbawa ng pagiging tapat, mapagbigay, at may malasakit—dahil mas makapangyarihan ang buhay na isinabuhay kaysa sa salitang itinuro.

Ngunit hindi natatapos sa pulpito ang ating laban. Sa panahon ngayon, ang social media ang bagong plaza kung saan nagtatagpo ang lahat ng tinig. Kung ginagamit ito ng iba para magpakalat ng kasinungalingan at kabastusan, bakit hindi natin gamitin para magpahayag ng katotohanan? Isang maikling talata mula sa Biblia, isang kuwento ng kabutihan, o isang simpleng paalala tungkol sa tamang pamumuhay ay maaaring magsindi ng liwanag sa puso ng taong nawawalan na ng pag-asa.

Ang kasakiman ay sugat—ngunit hindi ito kailangang manatili. May lunas ang Diyos, at iyon ay ang pamumuhay na nakaugat sa Kanyang Salita. Kung pipiliin nating mamuhay nang may kasapatan, may kabanalan, at may malasakit, unti-unti nating magagamot ang lipunang sugatan. Sa pulpito man o sa social media, dalhin natin ang liwanag ng katotohanan, at ipakita na ang tunay na kayamanan ay hindi nasusukat sa dami ng ating tinatangkilik, kundi sa lalim ng ating pananampalataya at pagmamahal sa kapwa.